อาการของแผลคีลอยด์ 

แผลคีลอยด์จะมีลักษณะบวมนูนและขยายใหญ่กว่าขนาดของบาดแผลเดิมโดยอาจใช้เวลาหลายสัปดาห์จนถึงหลายเดือนจึงจะมีขนาดใหญ่เต็มที่ซึ่งอาการที่เด่นชัดของแผลเป็นคีลอยด์ที่เราจะสังเกตได้ ได้แก่

• แผลเป็นจะมีสีที่แตกต่างจากผิวหนังบริเวณโดยรอบ เช่น มีสีชมพู แดงม่วง น้ำตาลคล้ำ หรือซีดลง
  ‍
• ผิวหนังที่เป็นแผลคีลอยด์จะนูนหรือยกตัวขึ้นมาเป็นก้อนชัดเจน และแข็งคล้ายยาง
  ‍
• แผลเป็นมีลักษณะเป็นมันเงา และไม่มีขนขึ้น
  ‍
• แผลเป็นจะนูนและมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
  ‍
• บริเวณแผลเป็นอาจมีอาการคัน ระคายเคือง เจ็บ หรือตึงได้

แม้แผลเป็นคีลอยด์จะไม่ทำให้เกิดอาการรุนแรงหรือเป็นอันตรายแต่ถ้าเกิดขึ้นในบริเวณที่มองเห็นชัด เช่น แก้ม จมูก หรือหูก็อาจส่งผลในเรื่องความสวยงาม หรือหากเกิดในร่มผ้าก็อาจทำให้รู้สึกคันระคายเคืองเวลาที่สวมใส่เสื้อผ้า หรือรู้สึกตึงจนเคลื่อนไหวลำบากได้

แผลคีลอยด์ เกิดจากอะไร?

แผลเป็นคีลอยด์เกิดจากกระบวนการรักษาบาดแผลตามธรรมชาติ เมื่อผิวหนังเกิดบาดแผลขึ้นร่างกายจะสร้างเนื้อเยื่อเกี่ยวพันและคอลลาเจนขึ้นมาใหม่เพื่อปิดปากแผลและซ่อมแซมผิวหนังที่เสียหายและเมื่อแผลหายสนิทแล้วร่างกายก็จะหยุดกระบวนการดังกล่าว แผลเป็นจึงค่อยๆยุบและจางลงไปเอง แต่ในกรณีที่ร่างกายมีการสร้างเนื้อเยื่อเกี่ยวพันและคอลลาเจนมากเกินกว่าปกติก็อาจทำให้เกิดแผลเป็นนูนที่มีขนาดใหญ่ขึ้นและขยายขอบเขตไปเรื่อยๆ ได้

แผลคีลอยด์มีโอกาสเกิดขึ้นได้หลังการเกิดบาดแผลใดๆก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นแผลจากสิว แผลจากของมีคมบาด แผลเป็นอีสุกอีใส แผลไฟไหม้แผลจากการผ่าตัดหรือศัลยกรรม หรือแม้แต่แผลจากการเจาะ สัก และฉีดยา ซึ่งแผลคีลอยด์สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนและมีโอกาสพบได้ราวๆ 10%

แผลเป็นคีลอยด์มักเกิดกับผู้หญิงมากกว่าผู้ชายและเกิดในผู้ใหญ่มากกว่าเด็ก ซึ่งเชื่อว่าพันธุกรรมน่าจะเป็นปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่งคนที่มีคนในครอบครัวเคยเป็นคีลอยด์ จึงมีความเสี่ยงจะเกิดแผลเป็นชนิดนี้ได้มากกว่าคนอื่นๆด้วย

แผลคีลอยด์ รักษายังไง?

ปัจจุบันยังไม่มีวิธีรักษาคีลอยด์ที่ได้ผล100% มีเพียงวิธีการลดความรุนแรงและป้องกันไม่ให้แผลเป็นมีขนาดใหญ่กว่าเดิมรวมถึงช่วยให้สภาพของแผลเป็นดูดีขึ้นและส่งผลกระทบต่อผู้ป่วยน้อยที่สุดซึ่งวิธีการรักษาที่นิยมใช้กัน ได้แก่

1)       ใช้แผ่นแปะแผลคีลอยด์ แผ่นแปะดังกล่าวมักมาในรูปแบบเจลหรือซิลิโคนซึ่งใช้แปะบนแผลเป็นทุกวันต่อเนื่องกันเป็นเวลาหลายสัปดาห์หรือหลายเดือน โดยแรงกดและการป้องกันไม่ให้แผลเป็นสัมผัสอากาศรวมถึงตัวยาในแผ่นแปะจะช่วยให้แผลคีลอยด์ยุบลงได้ในระดับหนึ่ง

2)       ใช้ยาทารักษาแผลเป็น ยาทาสำหรับแผลเป็นคีลอยด์มีทั้งรูปแบบเจลและครีม ซึ่งส่วนใหญ่จะมีส่วนผสมของเรตินอยด์วิตามิน A C และ E ซึ่งจะช่วยลดการบวมอักเสบและช่วยให้แผลเป็นนูนอ่อนนุ่มและยุบลงได้ แต่การทายานั้นเห็นผลค่อนข้างช้าและไม่สามารถรักษาแผลคีลอยด์ที่มีขนาดใหญ่มากๆ ได้

3)       การฉีดแผลคีลอยด์ โดยตัวยาที่แพทย์มักใช้ฉีด ได้แก่ คอร์ติโซนสเตียรอยด์ อินเทอร์เฟอรอนหรือยาต้านมะเร็งบางชนิด ซึ่งจะช่วยต้านการอักเสบ ลดอาการเจ็บระคายเคืองและช่วยให้แผลเป็นเล็กลง โดยอาจต้องทำการฉีดหลายครั้งหรือรักษาร่วมกับวิธีอื่นๆด้วย จึงจะเห็นผลอย่างชัดเจน

4)       การเลเซอร์แพทย์จะใช้เลเซอร์ที่อ่อนโยนต่อผิวเพื่อลดการสร้างเนื้อเยื่อเกี่ยวพันและทำให้แผลคีลอยด์มีขนาดเล็กลงและอักเสบน้อยลงโดยการรักษาด้วยเลเซอร์เป็นวิธีที่ค่อนข้างได้ผลแต่จำเป็นต้องทำซ้ำหลายครั้งและมีราคาสูง

5)       การผ่าตัด วิธีนี้เหมาะจะใช้รักษาแผลเป็นคีลอยด์ที่มีขนาดใหญ่และนูนขึ้นเรื่อยๆซึ่งแพทย์จะทำการตัดก้อนผิวหนังบริเวณนั้นออก อย่างไรก็ตามการผ่าตัดมีความเสี่ยงเพราะอาจทำให้เกิดแผลคีลอยด์ที่มีขนาดใหญ่กว่าเดิมจึงอาจต้องรักษาร่วมกับวิธีอื่นๆ เช่น การใช้แผ่นแปะ การฉีดยาสเตียรอยด์หรือการเลเซอร์ เป็นต้น

6)       การรักษาด้วยความเย็น เป็นการใช้ไนโตรเจนเหลวที่มีความเย็นจัดเพื่อทำให้แผลคีลอยด์เรียบลงและไม่บวมนูนมากไปกว่าเดิม ซึ่งเหมาะกับแผลเป็นขนาดเล็กที่ยังไม่ขยายขนาดเต็มที่